قفل الکترونیکی درب منزل

این قفل زمانی عمل می کند که کلیدهای خاصی فشار داده شود. اگر کلیدی اشتباه فشرده شود، قفل عمل نمی کند.

ساخت این مدار ترانزیستوری بسیار ساده است، با فشار کلید S1 ترانزیستور T5 بایاس می شود و به دنبال آن ترانزیستور T1 بایاس شده خازن C1 شارژ می گردد. شارژ C1 حدود چند ثانیه (تقریبا 8 ثانیه) طول می کشد و در این مدت T1 هدایت می کند.

شکل 1 نقشه شماتیک قفل الکترونیکی درب

شکل 2 نحوه اتصال کلیدهای قفل الکترونیکی (صفحه کلید ماشین حساب مناسب است)

شکل 3 اندازه واقعی نقشه مدار چاپی

به همین ترتیب با فشردن کلیدهای S3 ،S2، و S4، ترانزیستورهای T3 ،T2 و T4 هدایت می کنند. این، سبب بایاس (T9 (SL 100 و در نتیجه تحریک رله RL1 می گردد.

رله RL1 بسته به زمان شارژ خازن های C3 ،C2 ،C1 و C4 حدود 6 ثانیه فعال باقی می ماند. جهت افزایش این مدت زمان، مقدار R8 ،R7 ،R6 و R9 باید افزایش یابد تا در نتیجه زمان تخلیه خازن ها نیز زیاد گردد. هنگامی که رله RL1 تحریک می شود، کنتاکت های آن بسته شده و رله اصلی یا سولونوئید را که سبب جذب قفل درب می شود، فعال می نماید.

لیست قطعات پروژه قفل الکترونیکی درب

نحوه انتخاب کلید

شکل 4 نحوه قرارگیری قطعات روی مدار چاپی

در حالتی که یکی از کلیدهای Sc ،Sb ،Sa یا Sd فشرده می شود، یکی از خازن های C1 تا C4 تخلیه شده و پیوند بیس-امیتر ترانزیستور مربوطه زمین شده، در نتیجه ترانزیستور هدایت نمی کند و رله نیز فعال نمی شود.

کلیدهای S3 ،S2 ،S1 و S4 باید به صورت متوالی فشار داده شوند، در غیر این صورت قفل باز نمی شود. صفحه کلید هر نوع ماشین حساب قدیمی می تواند برای کلیدهای قفل مورد استفاده قرار گیرد و شماره کلیدهای S3 ،S2 ،S1 و S4 فقط برای شخصی که می تواند قفل را باز کند، باید معلوم باشد.

شکل 5 نحوه نصب قسمت های الکترونیکی و مکانیکی قفل