معرفی میکروکنترلر ARM و تعریف متغیر به زبان C

تعریف متغیر به زبان C

همان طور که در بخش های آموزش قبل بیان شد برای برنامه نویسی کامپایلر kell زبان C وجود دارد. در این پست از مبحث آموزش برنامه نویسی و راه اندازی میکروکنترلرهای ARM به نحوه انتخاب نوع میکروکنترلرهای ARM و تعریف متغیر با زبان برنامه نویسی C می پردازیم.

بلوک دیاگرام برنامه میکروکنترلرهای ARM به زبان C

بلوک دیاگرام یک برنامه به زبان C تا حدودی به ترتیب زیر است :

:: فراخوانی و راه اندازی پردازنده و کتابخانه ها, فایل های هدر و…

:: پیکر بندی امکانات

:: معرفی متغییرها

:: شروع حلقه

:: برنامه ای که باید انجام شود

:: پایان حلقه

:: پایان برنامه

:: زیر برنامه

نحوه معرفی میکروکنترلر ARM در برنامه

اولین خط در برنامه مربوط به معرفی پردازنده می باشد معرفی پردازنده با دستور include # شروع شده و به h ختم می شود. مثلا معرفی میکروکنترلر 2131 LPC فیلیپس به شکل زیر است.

# include <LPC 21 XX.h >

1	# include <LPC 21 XX.h >

معرفی چیپ بر اساس سری چیپ انجام می شود معرفی چیپ اصلی در قسمت ذخیره پروژه یا در Options For Target و در قسمت Devise انجام می شود.

مثال: چیپ STM32F101C8 ساخت شرکت STMicroelectronics را معرفی کنید:

در اولین خط برنامه عبارت زیر نوشته می شود:

# include < STM32F10X.h>

1	# include < STM32F10X.h>

سپس در بالای پنجره ی Project Workspace و بر روی آیکون Options For Target کلیک کنید. حال در پنجره باز شده, به بخش Device بروید و STM32F101C8 را از کتابخانه ی STMicroelectronics انتخاب کنید.

بعد از انتخاب پردازنده نوبت به پیکر بندی امکانات جانبی پردازنده مانند تایمرها, ADC, پورت ها و… می رسد, در ادامه با کلیه دستورات آشنا خواهیم شد. و مشاهده خواهید کرد تمامی برنامه ها یک قالب یکسان دارند و هر دستور در جای خودش می آید.

استفاده از توضیحات در برنامه نویسی برای میکروکنترلرهای ARM

گاهی اوقات در برنامه نیاز به توضیح دادن یک خط یک کد یا عمل است. برای درج توضیحات از // استفاده می شود یا توضیحات میان / * …*/ درج می شود. همچنین لازم به ذکر است توضیحات توسط کامپایلر خوانده نمی شوند و شما می توانید از آنها برای توضیح برنامه استفاده نمائید.

تعریف متغیر در برنامه نویسی برای میکروکنترلرهای ARM

متغیرها مکانی از حافظه موقت هستند که به عمل خاصی اختصاص داده می شوند مثلا یک متغیر از نوع Char که مقدار عدد روی یک پورت 16 پایه ای درونش ریخته شده است. 16 بیت (خانه) از حافظه را اشغال می کند.

از متغیرها برای ذخیره یک عدد یا وضعیت استفاده می شود از انجا که وضعیت های مختلف (از نظر اندازه) وجود دارند. بنابراین به چند نوع متغیر نیاز داریم. Keil متغیرهای زیرا در اختیار برنامه نویس قرار می دهد.

Type            / Size In Bits / Natural Alignment In Bytes
Char             | 8             |1 (Byte – Aligned)
Short            | 16            | 2 (Halfword – Aligned)
Int                | 32            | 4 (Word – Aligned)
Long             | 32            | 4 (Word – Aligned)
Long Long      | 64            | 8 (DoubleWord – Aligned)
Float              | 32            | 4 (Word – Aligned)
Double           | 64            | 8 (DoubleWord – Aligned)
Long Double    | 64            | 8 (DoubleWord – Aligned)
All Pointers      | 32            | 4 (Word – Aligned)
– Bool (C Only) | 8             |1 (Byte – Aligned)

Type / Size In Bits / Natural Alignment In Bytes

Char | 8 |1 (Byte – Aligned)

Short | 16 | 2 (Halfword – Aligned)

Int | 32 | 4 (Word – Aligned)

Long | 32 | 4 (Word – Aligned)

Long Long | 64 | 8 (DoubleWord – Aligned)

Float | 32 | 4 (Word – Aligned)

Double | 64 | 8 (DoubleWord – Aligned)

Long Double | 64 | 8 (DoubleWord – Aligned)

All Pointers | 32 | 4 (Word – Aligned)

– Bool (C Only) | 8 |1 (Byte – Aligned)

نحوه تعریف یک متغیر به شکل زیر است :

نام متغیر نوع متغیر ;

مثلا متغیر a از نوع Int تعریف شده است و می تواند بین 0 تا 32 بیت را در خود ذخیره کند (می تواند از 0 تا 4294967269) و متغیر b از جنس Char می باشد و می تواند از 0 تا 8 بیت (از 0 تا 256) تغییر کند:

Int a ;
Char b ;

Int a ;

Char b ;

توجه داشته باشید

که نام متغیرها نمی تواند شامل کلمات رزرو شده (دستورات که در برنامه نویسی به کار می روند مانند Void و Int و…) باشد. همچنین نام متغیر نباید از 31 کاراکتر (حرف) بیش تر باشد و زبان C بین حروف کوچک و بزرگ تفاوت قائل می شود ( a با A فرق دارد)

مثال : برنامه ای بنویسید که عدد 1000 را در پورت 0 چیپ LPC2131 و عدد 210 به پورت 1 آن انتقال دهید:

# Include 
Char a;
Char b;
Void main (void){
Iodir0 = 0xFFFF0FFF;
Iodiri=0xFFFF0FFF;
a=100;
b=210;
Ioset1=b;
Ioset0=a;
}

# Include

Char a;

Char b;

Void main (void){

Iodir0 = 0xFFFF0FFF;

Iodiri=0xFFFF0FFF;

a=100;

b=210;

Ioset1=b;

Ioset0=a;

}

نکته : برنامه بالا را بدون استفاده از متغیر نیز می توان انجام داد در اینجا هدف آشنایی با متغیرهاست.

الکترونیک 98 آموزش الکترونیک-رباتیک-برق-برنامه نویسی میکروکنترلرها، رسپبری پای و آردوینو